عوامل موثر در گرایش دینی دانشجویان دختر (مورد مطالعه : دانشجویان دختر ۲۹-۲۰ سال شاغل به تحصیل مقطع کارشناسی ، دانشکده روانشناسی و علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی سال تحصیلی ۱۳۹۰)

مقاله حاضر با هدف بررسی عوامل موثر در گرایش دینی دانشجویان دختر 29-20 سال شاغل به تحصیل در مقطع کارشناسی در دانشکده روانشناسی و  علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز انجام شده است و به عواملی چون عوامل فرهنگی، سیاسی، جامعه پذیری و تاثیر طبقه اقتصادی- اجتماعی در گرایش دینی اشاره شده است. از آنجا که پدیده دین و دینداری یک مقوله چند بعدی است، به ابعاد دینداری و میزان علاقه مندی دانشجویان دختر به هریک از ابعاد پنج گانه دینداری با توجه به مدل گلاک و استارک و با الهام از سنجه های دینداری شجاعی زند نیز اشاره شده است. چارچوب نظری و مدل تحلیلی با استفاده از نظریات نظریه پردازانی همچون ماکس وبر، هربرت مید،تالکوت پارسونز و با تاکید بر نظریه شناخت پیتر برگر ارائه شد.روش به کاررفته، پیمایشی است که  با تکنیک پرسشنامه ای که دارای اعتبار صوری و اعتبار سازه ای (باآلفای کرونباخ بالای 80 درصد )به گردآوری اطلاعات اقدام گردید. جامعه آماری شامل 1980 نفر از  دانشجویان دختر رشته علوم اجتماعی سال تحصیلی 1390در دانشکده علوم اجتماعی است که از بین آنها با استفاده از فرمول کوکران 322 نفر، با روش تصادفی ساده ،  به عنوان نمونه انتخاب شدند. یافته های پژوهش نشانگر این بودند که عوامل سیاسی، فرهنگی و جامعه پذیری با گرایش دینی دانشجویان دختر رابطه معنی داری دارد؛ و بین پایگاه  اقتصادی- اجتماعی و گرایش دینی جوان رابطه معکوس معنادار وجود دارد؛ و در بررسی ابعاد دینداری نیز مشخص شد که گرایش دینی دانشجویان دختر در بعد مناسکی به خصوص مناسک فردی در بالاترین حد و بعد اعتقادی، بعد عاطفی، بعد پیامدی و دانش دینی بعد از آن قرار دارند. همچنین  با توجه به یافته ها می توان اذعان نمود که در جوامع کنونی، مدرنیته منافاتی با دینداری ندارد و تنها تفاوت، در تغییر نگرش جوانان به دین است